Celem działań w ramach realizacji tego obszaru było zwiększenie świadomości na temat ciepła w klasie oraz tego jak ono wpływa na człowieka. Zostały przeprowadzone trzy doświadczenia.
Gorące i zimne miejsca w klasie
Określaliśmy, które miejsca w klasie będą najbardziej gorące, a które najzimniejsze. Umieściliśmy termometry do mierzenia temperatury powietrza w różnych miejscach klasy. Mierzyliśmy temperaturę i zapisywaliśmy wyniki pomiarów. Następnie narysowaliśmy plan klasy i na nim zaznaczyliśmy gorące i zimne miejsca zgodnie z pomiarami.
Poszukiwacze przeciągów
Czy w klasie panują przeciągi? Jeżeli tak to powietrze może się przedostać do klasy. To z kolei oznacza stratę ciepła w zimie. Naszym zadaniem było wykonanie własnego detektora przeciągów, który pomoże wyśledzić miejsca potencjalnych problemów z ciepłem. Za pomocą tego wskaźnika wyszukaliśmy w klasie miejsca, gdzie są przeciągi. W efekcie największy ruch powietrza zaobserwowaliśmy przy drzwiach, trochę mniej przy oknie.
Gorące i zimne puszki
Zadanie polegało na tym, aby utrzymać wodę w jednej puszce tak zimną, jak to możliwe przez 30 minut. W drugiej puszce z kolei możliwie ciepłą przez ten sam czas. Można było do tego celu użyć jedynie popularnych codziennych materiałów. Mierzyliśmy temperaturę wewnątrz każdej z puszek co 5 minut. Dodatkowa puszka została też napełniona wodą, służyła jako "puszka kontrolna", w której też mierzona była temperatura. Później porównaliśmy wyniki pomiarów z puszki kontrolnej oraz chłodzonych i ogrzewanych. Doświadczenie udało się, prawidłowo dobraliśmy materiały, które izolowały i przewodziły ciepło w puszkach.
